Zorg betalen met eigen geld!?

De afgelopen maanden is het mij zowel in de privé als professionele zorgomgeving opgevallen, dat er een taboe heerst op het betalen van zorg uit eigen middelen. Een peperdure reis naar Australië van twee gezonde hoogbejaarde mensen kan rekenen op grote bijval in de familie- en vriendenkring. Immers je kunt het geld toch niet meenemen en geniet er nu maar van.

Een heel ander verhaal wordt het als je door lichamelijke of geestelijke beperkingen niet meer kunt ‘genieten’ van deze vakantie en luxe en besluit om het spaargeld uit te geven aan extra zorg en/of gezelschap. Op dat moment zijn er veel negatieve reacties: zonde van het geld, dat zou toch uit de indicatie moeten kunnen, daar is toch al premie voor betaald. Terwijl extra zorg bij grote beperkingen/ chronische ziekte waarde geeft aan de kwaliteit van leven.

Een paar meningen samengevat:

• Het zelf betalen van zorg is het afscheid van de verzorgingsstaat en het vergroten van de tweedeling in de maatschappij.
• Geld aan zorg uitgeven is zonde van je geld.
• Ik heb er al voor betaald.

Maar ook:

• Nooit aan gedacht, maar natuurlijk ik kan ook iemand inhuren voor die 2e dagelijkse douchebeurt.
• Ik spaar nu al om later mijn eigen keuzes te kunnen maken.

In deze interessante gesprekken kwam vaak naar voren dat de verantwoordelijkheid voor de zorg buiten (bijna als vanzelfsprekend) de eigen verantwoordelijkheid wordt gezien en dat over het zelf betalen voor extra zorg en het zelf organiseren van de zorg nog weinig wordt nagedacht door individuele mensen.

Nu de beleidsmakers al opschuiven naar gedachten van eigen regie en eigen verantwoordelijkheid en er voor Wmo verstrekkingen straks wellicht ook een financiële beperking moet zijn, moeten wij ook gaan nadenken over de consequenties van deze insteek.

Als organisatie voorbereiden op de komst van de individuele klant die behalve betaler ook afnemer is? Neem contact met mij op.

Astrid Buis is oprichter en directeur van Buis Managementadvies. Haar specialiteiten liggen op het snijvlak van beleid en uitvoering van de strategie. Zij werkt zowel als interim- en programmamanager en als adviseur. Astrid heeft een groot netwerk in de zorg, waarvan haar klanten graag gebruik maken.